Para ne kadar güzel bir kelime. Uğrunda can alınıp verilen paylaşmanın kimi zaman iyi kimi zaman kötü yanı, hiç umursamadan yapılmayan kalmıyor. O kadar değerli olmasına karşın genele bakıldığında tercih noktası halinde kağıt parçası. Ayak altında gezinen kağıtlar birkaç boya ve üzerinde oynamalar ile ne yapmak isterseniz yaşamın kimi zaman sınırlı, kimi zaman sınırsız keyifini çıkarılmasına yarıyor. Tek ortak yanı sonuçları bedel oluyor. Canlı canlıya para gözü ile bakmaya başladığı zamanlar belki olmadığımız zamanlardı, ama; bu zamanda da fark görünmüyor. Geriye anlaşılır bir söz kalıyor. “Dünya zevki fani, Sonrası anii…”

Aslında yaşam kolay gelir, kimi zaman belki de kendimiz zorlaştırmadığımızı farketsekte birikimlerimiz bize yük olur. Buna rağmen gülebiliyor ve güldürebiliyorsak yaşamayı öğreniyoruz demektir. Öyle ki kimler varsa hayatımızda sarılmak yerine itmek tercihimizdir. Kurtulmak değil aslında zorlaştırmak hayatı. Ben varım demeyle olmuyor varlığını belli ediceksin bazen durmak yerine kenarda ve geldiysen dünyaya tadını çıkartıcaksın hakkınca kimi zamanlara bakmayacak bir o kadarda sen hayata bağlanacaksın değerleri hiçten saymayıp en ufak tebesümü bile göz ardı etmeyecen olmak en iyisidir. Zorluk dediğin ne biliyor musun? Dünyaya gelmek ben bunu aştıysam daha aşamayacağım hiç olumsuzluk olmaz demeli, bitirmeli tek sözle bende varım demek her neyse onu görmeli.